مهمترين فايدة نماز شب اين
است كه موجب آمرزش و غفران الهي است. پيامبر اكرم(ص) فرمودند:
اذا
قام العبد من لذيذ مضجعه و الناس في عيبه ليرضي ربه بصلاه ليله باهي الله به
الملائكه و قال: اما ترون عبدي هذا د قام من لذيذ مضجعه الصلاه لم افرضها عليه، اشهدوا
اني قد غفرت له.[1]
آن‌گاه كه بنده از بستر
گرم و خوشايند خود برمي‌خزد، تا خشنودي پرودگارش را با برپاداشتن نماز شب به دست
بياورد، در حالي كه خواب آلودگي در چشمان او باقي است، خداوند متعال به خاطر او به
فرشتگان مباهات مي‌كند و مي‌فرمايد: آيا نمي‌بينيد اين بندة مرا! او از بستر گرم
خويش برخاسته است تا نمازي را كه بر او واجب نگردانيده‌ام، برپا دارد؛ شاهد باشيد
كه من او را آمرزيدم.
نماز شب موجب تابش انوار
ربوبي است. تابش نور پروردگاري بر دل شب‌زنده‌داران نمازگزار، بر چهرة آنان نيز
تجلي مي‌كند، به‌طوري كه بر همگان آشكار مي‌گردد. گويي زيبايي، شادابي و نشاط خاصي
بر چهره آنان ظاهر مي‌شود.
از امام سجاد(ع) پرسيدند:
«چرا مداومت كنندگان نماز شب از زيبايي خاصي برخوردارند؟ آن حضرت در پاسخ فرمودند:
براي اينكه آنان با خدا خلوت كرده‌اند و خداوند پرتوي از نور خود را بر چهرة آنان
تابانيده است.»
جذبه‌هاي الهي شامل
بندگاني مي‌شود كه در دل شب براي خواندن نماز شب ثيام مي‌كنند. چنين بندگاني
درمعرض رحمت الهي و نسيم ربوبي قرار مي‌گيرند. نماز شب موجب حسن خلق مي‌شود و غم و
اندوه را از دل بندةه شب‌زنده‌دار زايل مي‌كند. نماز شب راه و روش انبياست و موجب
ارتقاي منزلت و مقام نزد پروردگار متعال مي‌شود. نماز شب موجب خشنودي پروردگار و
از بين رفتن گناهان مي‌شود. در روايات آمده است كه نماز شب روزي را زياد و صورت را
زيبا مي‌كند.
نمونه‌هاي كوچكي از فوايد
و آثار نماز شب ذكر شده و براي بركات آن حد و اندازه‌اي نمي‌توان تعيين كرد.
خداوند در قرآن كريم مي‌فرمايد:
فلا
تعلم نفس ما اخفي لهم من قره اعين جزاء بما كانوا يعملون.[2]
كسي نمي‌داند كه در عالم
غيب آنچه ماية روشني چشمهاست براي شب زنده‌داران آماده شده است و اين پاداش عملي
است كه انجام داده‌اند.
از وصاياي پيامبر اكرم(ص)
به علي(ع) است كه مي‌فرمايد:
يا
علي! ثلالث فرحات للمؤمن: لقي الاخوان و الافطار من الصيام و التهجد من آخر اليل.[3]
اي علي! براي مؤمنان سه
شادي است: ديدار برادران، گشودند روزه هنگام افطار و شب‌زنده‌داري و نماز در آخر
شب.
نماز شب يازده ركعت است،هشت
ركعت آن به صورت چهار نماز دو ركعتي است كه با نيت نماز شب خوانده مي‌شود و دو
ركعت نماز شفع و يك ركعت نماز وتر است. در اهميت نماز شفع و نماز وتر همين بس كه
خداوند در سورة فجر به آنها سوگند ياد كرده است.
مراعات حضور قلب در نماز
شب، شرط اساسي است. نمازي كه در آن حضور قلب نباشد، مقبول نيست و موجب صعود و عروج
به سوي خداوند متعال نمي‌شود. رعايت اخلاص و مجاهدت در نماز شب از اركان اصلي آن
محسوب مي‌شود.
پي نوشت
ها:
[1].
وسائل الشيعه،ج8 ، ص 157.
[2]. قرآن، سجده/17.
[3]. بحارالانوار، ج 74، ص 352.